Comelis van de Loo (1841-1903) reed er de 'bierkaar" en ook de panier (rijtuig) als persoonlijke stalknecht van de pensionhouder. De remise (stalling) van Toon's rijtuigen was in het nog bestaande gebouw Molenstraat 14, waar nu Dré Assouw woont. Er werd oók ooit gereden naar de theetuin, waar nu Sancta Barbara haar gildentuin heeft. Toon had dan hoog bezoek en er werden in de zomer buiten drankjes geserveerd. Tevens werd er veel op en neer gewandeld van de Markt naar de theetuin en omgekeerd. Er was itmners nog geen Wilhelminakanaal.
Anthony Somers was een vurig leider van harmonie Arti et Amicitiae. Hij was dirigent vanaf 1868 tot aan zijn dood in 1916. Jarenlang is hij de harmonie voorgegaan. Hij kon de harmonie niet missen, maar andersom was dat ook het geval. De harmonie had hem hoog in het vaandel, zelfs na zijn dood. Dat bewijst een verslagje dat ik vond van de viering van het 75-jarig bestaan van Arti et Amicitiae. Dat bericht neem ik letterlijk over:
"Wegens de oorlog 1914-1918 kon het 75-jarig bestaan van onze Harmonie eerst in 1920 gevierd worden. Dat hebben ze dan ook op grootse wijze gedaan. Op Zaterdagavond 6 uur had de feestelijke ontvangst plaats der Harmonie Musis Sacrum uit Woensel aan de kom van de Gemeente. De eerste tocht was naar het graf van den oud-Directeur, wijlen den Heer Anthony Somers. De Heer J.J. Beliën, president der feestvierende vereniging te Oirschot nam aldaar vervolgens het woord om woorden van Hulde en Dank te spreken, boven de assche van hem, die eens de groote stuwkracht was van de Oirschotse Harmonie ‘Arti et Amicitiae’ en die talloze jaren zijn beste krachten als directeur had gegeven. Naar wat spreker zegt: 'Meermalen togen wij met treurmuziek naar dezen dodenakker om een lid naar zijn laatste rustplaats te brengen. Zoo ook vier jaar geleden, bij milde voorjaarszon, in Februari, om hem de laatste eer te bewijzen, die jaren lang aan het hoofd heeft gestaan van de nu feestvierende Vereniging. Nu staan we hier met een gevoel van verering en dankbaarheid. Oom Toon, in onze harten hebt ge een monument opgericht, dat onverwoestbaar is. Ware uw geest niet in ons blijven voortleven, dan zouden wij ook nu niet in staat zijn het 75-jarig bestaan van ‘Arti et Amicitiae’ te herdenken. Nu dus geen jammerklachten, nu past het ons onder feestgeschal dezen krans neder te leggen op Uw graf, als een bewijs van Hulde en Dankbaarheid". Onder opgewekte marsmuziek vertrok de stoet van de dodenakker om zich te begeven naar het. feestterrein (Markt) waar de reeks van concerten werd geopend door ‘Arti et Amicitiae’. Hierna werd een concert aangeboden door ‘Musis Sacrum’. Het bestond uit negen nummers o.l.v. dirigent P. Geubel. Op dit festival waren verder aanwezig de Harmoniën Geldrop, Moergestel, Loon op Zand, Bladel, Hooge Mierde, Hoogeloon, Hilvarenbeek, Vessem en slotconcert door Eugène Goulmy en Baar uit 's-Hertogenbosch. De Feestelijkheden hebben drie dagen geduurd".

Anthony was dus zeer geliefd en een man van gezag in Oirschot. Tevens was hij erg bemiddeld, wat blijkt uit een verhaal dat jaren in ons dorp de ronde deed, namelijk het volgende: Knilliske van Haaren (de vader van Janus van Haaren, die later zijn bedrijf verkocht heeft aan G.Elshof) dreef café De Beurs, inclusief winkel en stalhouderij. Op zekere dag beurde Knilliske op de eiermijn een briefje van duizend gulden. Dat gaf moeilijkheden. De directeur van het postkantoor en de ontvanger van de belastingen konden het niet wisselen. Na een onrustige nacht met het briefje onder zijn hoofdkusen trok Knilliske de stoute schoenen aan en zijn zondagse pak. Hij toog naar 'mijnheer Somers', de voorname eigenaar van De Zwaan, een der meest gerenommeerde zaken van Brabant. Mijnheer Toon Somers droeg vaak een streepjesbroek en geel vest met een indrukwekkende gouden horlogeketting erop. Wat schuchter vertelde Knilliske zijn probleem en kreeg van Toon met een breed gebaar ten antwoord: "Hoe wilt ge 't hebben? In papier of in zilver?"